Zien: wonderlijke samenwerking tussen ogen en hersenen

We staan er eigenlijk nooit echt bij stil, maar onze ogen zijn wonderlijke zintuigen die er samen met de hersenen voor zorgen dat we kunnen zien. Want we zien eigenlijk helemaal niet met onze ogen, maar juist met onze hersenen. Ook opmerkelijk is dat je ogen het beeld dat je ziet ondersteboven projecteren en je hersenen het op de juiste manier weer omzetten. Specsavers staat stil bij deze bijzondere samenwerking.
 
Het oog is een orgaan dat ervoor zorgt dat we kunnen zien. Het waarnemen van wat er om ons heen gebeurt vindt niet alleen plaats in het oog, maar voor een belangrijk deel in de hersenen. De ogen geven elektrische signalen door aan onze hersenen waardoor er een beeld ontstaat. Dit doen de ogen zo’n drie tot vijf keer per seconde. Deze signalen gaan door het hoornvlies en de pupil heen en komen aan bij de lens. Die projecteert de signalen op het netvlies, waar twee verkleinde en omgekeerde beelden van de omgeving ontstaan, één beeld van elk oog. Toch zien wij de wereld niet op zijn kop of is alles klein. Deze opnames worden namelijk naar de hersenen gestuurd die op hun beurt deze beelden interpreteren en samenvoegen tot één scherp beeld. Hoe de hersenen de beelden weer omdraaien, is voor de wetenschap een raadsel.
 
Zien met je hersenen
De hersenen gebruiken meer informatie dan alleen de elektrische signalen die via de ogen worden doorgegeven. Het ‘ziencentrum’ in de hersenen is verbonden met andere hersendelen die op hun beurt ook weer verbonden zijn met andere (hersen)delen. Deze delen verschaffen informatie die de hersenen gebruiken om betekenis te geven aan de wereld om ons heen. De informatie is gevormd door al onze zintuigen, dus ook onze reuk, gehoor en tast, en wordt aangevuld met onze herinneringen en verwachtingen. De ogen en de elektrische signalen zorgen dus voor het zien en de overige informatie zorgt voor de interpretatie die een individu daaraan geeft. We leven dus eigenlijk in een door onze hersenen gecreëerde wereld.
 
We hebben niet voor niets twee ogen
“We hebben niet voor niets twee ogen”, aldus Simone Stad, optometrist bij Specsavers. “Want hierdoor kunnen we diepte zien. Onze ogen werken hiervoor nauw samen met de hersenen. Als je naar een voorwerp kijkt, ziet elk van je ogen dit net een beetje anders en de opnames die zij doorgeven aan de hersenen verschillen daarom een beetje van elkaar. De hersenen maken gebruik van dit verschil om de positie van het voorwerp te bepalen en dus diepte te zien. De samenwerking tussen je ogen en je hersenen is dus echt wonderlijk te noemen!”